اشعار

کـسی که دلـی مسـتِ جـانـان ندارد            به جانان قسم می‌خورم جـان ندارد

کـمالم تـویی بی‌تو نُقـصانِ مَحـضَم            چـونـان داستـانـی که پـایـان نـدارد

شکر خـدا که باز طبـیب آفـریـده‌اند            یک نـام آشـنـای غـریب آفـریـده‌اند
صدها هزار نوکر دربستْ محضرش            مـا را تـمـام ابن شـبـیب آفـریـده‌انـد

مـاه را در شب هجـران برسانید فـقط            مـژده‌ای در دل طوفـان برسانـید فـقط

به کویری که ندیده است به خود برگ و بری            خـبـر از بـارش بـاران بـرسانـید فـقط

بهـار آمـد و بـر روی گـل تـبـسّم كرد            شـكـوه وا شدن غنچـه را تـجـسّم كرد

بهـار دیـد كه شمـشادها جـوانـه زدنـد            شكـوفه‌های جـوان را نثار مـردم كرد

ای فــدای تــو زنــدگــانــی‌هـا            آیــۀ خـــتــم مــهــربــانــی‌هــا
در حضور تو هیچ حرفی نیست            دیگـر از رنـج و نـاتـوانـی‌هـا

ای زلالِ هـمـزبـانـی پـنـجـره فـولاد تو           هـر دل ویـران مـقـیـم آن رضا آبـاد تو
من صفای عشق را در بارگاهت دیده ام           این هـمه حـاجت تمـاماً، لشگـر تعداد تو

ای که دل را تو جان و جانانی           درد ما را هـمـیـشه درمـانی

حـاجـتـم را نگـفـتـه میـدانـی           هـرگز از درگهـت نمیـرانی

اگـر چـه دیـدن بـیـت خـدا صـفـا دارد            مـدیـنـه بیـشتـر از هر کجـا صفـا دارد

به کوچه کوچۀ او عطر وحی پاشیدند            عبورکردن از این کوچه ها صفا دارد

بـرای آمـدنـت نجـمـه بـی قـرارت بود            هـزار سـرِّ مگـو دیـد و رازدارت بود

مدیـنـه شـاهـد شب زنـده داری موسی            تـمـام بـارقـه هـا نـیـز در مـدارت بـود

 پخش سبک   

صلوات خدا به تو که بضعۀ پیغـمـبری           صلوات خدا به تو که آیه ای از کوثری

صلوات خدا به تو که چون گلی معطّری           صلوات خدا به تو که جلوه ای از داوری

 پخش سبک   

دامـان نجـمه؛ گـشته گـلباران                آمد به دنیـا؛حـضرت سلطـان

چو اهل عرش اعـلا ** بگـو به دخت طاها ** چشمت روشن یا زهـرا

 پخش سبک   

آمــده دنــیـا؛حـجـت یــزدان            ضامن آهو؛حضرت سلطان

جشـن مـیـلاد گــل پـیـغـمـبـر اسـت            چشم عاشقان ز خوشحالی تر است

 پخش سبک   

مقدم شـاه دین، نـور حقّ الیقـیـن، حجت هشتمین؛ تهنیت باد

ای عشق تو رُکنِ ایمانم            یا مـولانـا یا رضا جـانم

 پخش سبک   

آمـده به دنیا فرزند فـاطـمـه            مـبارک مـیـلاد ثـامنُ الائمه

رسیده سلطـان ملکِ اِرتضا            گـلِ پیغمبر و جانِ مرتضی

 پخش سبک   

قـبـلـۀ اهــل یــقــیــنــی           نــور سـمـا و زمـیـنـی

تـو امــامِ هــشـتـمـیـنـی           عـزیز زهرا، مولا(۳)

 پخش سبک   

دل با صفا شد،شب جشن رضا شد            حاجت قـلـب کـلّ عاشـقـان روا شد

ارض و سماوات، پر از نور خدا شد            حاجت قـلـب کـلّ عاشـقـان روا شد

مژده ای اهل رضا، روی رضا پیدا شد           جـلـوۀ حُـسـن الـهـی به فـضا پـیدا شد

ضـعـفـا! روی به گـلزار ولایت آریـد           که گـل روی معـیـن الضّعـفـا پیـدا شد

باز در عـرش خـدا ولوله برپا شده است           دري از عرش به سمت دل ما واشده است

ازدحــام اسـت در ِبــيـت امــام هــفــتــم           جن و انس و ملك آنجاست چه غوغا شده است

ای مه ذیـقـعـده امشب آفـتـاب آورده ای           یا جـمـال احـمـد خـتـمی مـآب آورده ای

یا ز جوف کعبه با خود بوتراب آورده ای           شادی و شور نشاط بی حساب آورده ای

ای عرشیان به شهر خراسان سفر کنید           شب را در این بهشت الهی سحـر کنید
بــا زائـریـن این حــرم الله سـر کـنـیـد           مـدح رضـا چـو آیۀ قـرآن ز بر کـنـیـد